Tilki, Baykuş, Bakire

Yaprak Öz’ün daha önce yazdığı Berlinli Apartmanı ve Şeytan Disko isimli kitaplarını gerile gerile okuduğum için bu sefer de beklentim o yöndeydi ancak yazar bu sefer bambaşka bir şekilde gerdi beni. Kitabın daha ilk sayfalarından itibaren bence en büyük korku ve gerilimden daha ağır bir konu ile karşılaşacağımı anladım.

Konu: çocuk istismarı, ensest ilişki ve ruh hastası bir adam.

Büyük harflerle yazıyorum çünkü bu konu beni germekten çok midemi bulandırıyor. Böyle bir konuya sakince değinen yazarı ise ayrıca kutluyorum. Bu konu aşırı detaylandırıldığında çok bayağı bir hale de gelebilirdi, yazar konuya sadık kalarak bu dengeyi çok güzel tutturmuş.

Özet verecek olursak; boşandıktan sonra bir okul kütüphanesinde gönüllü olarak çalışan Begüm Hanım’ın ansiklopedi içinde bulduğu mektuplar ve o mektupların sahiplerine ulaşması isteği ile başlıyor kitap. Begüm konuyu araştırdıkça mektupların sahibinin çocuklarının aynı okulda eğitim gördüklerini ve vefat eden annelerinden sonra çocukların dayıları tarafından büyütüldüğünü öğreniyor. Dayı, dışarıdan ne kadar zarif, eğitimli, zengin ve çocuklara hayatını adamış bir adam olarak görünse de aslında işin iç yüzünde çok başka psikolojik rahatsızlıklar barındırdığını anlayan Begüm olayı çözmek üzere plan yapar.

Sevgili Yaprak Hocam, lütfen yazmaya ve kitaplarınızda da bu naifliğinizi korumaya devam edin, sıkı takipçinizim…