Konstantiniyye Oteli - Zülfü Livaneli

Zülfü Livaneli’nin kalemini çok seviyorum, bu kitabını da sevdim ancak diğer kitapları kadar değil. İnanılmaz bir bilgi yüklemesi var okuyucuya, bu her ne kadar güzel olsa da, zaman zaman esas hikayeden koptuğumu hissettim. Ben okuyucuya sürekli bilgi yüklemesi yapan değil – Buket Uzuner ve Ahmet Ümit’de öyledir-  hikayesine kesintisiz devam eden romanları sanırım daha çok seviyorum.  Kitapta her kesim siyasete bir gönderme söz konusu, Livaneli bu konuda çok zekice ve yerinde kullanıyor kalemini.

İstanbul’da lüks bir otel açılışı ve bunu organize eden Zehra’nın hikayesi kitabın konusunu oluşturmakta. Bu davete gelen görgülü, görgüsüz, kibar, kaba, köylü, Avrupalı, politikacı, doktor, metres, avukat ve daha sayamayacağım her türden kişinin davetli listesinde olduğu bir açılış yemeği düşünün. Bu kişilerin hepsinin bir olayı var ve bunlar parti parti bize aktarılmakta, kurgu olarak muhteşem ama bunu es geçmek istemiyorum. Yine de Livaneli okuyacaksanız başka kitaplarından başlamanızı tavsiye ederim.

Altını çizdiklerim;

“Bu dünyada o kadar çok aşk sözü ediliyor ki, adının anlamını düşünmediğin gibi aşkın anlamını da düşünemiyorsun artık. Kapitalizmin mal satmak için kullandığı sözcüklerin başında aşk geliyor, aşktan kusacak hale geldik.”

“İnsanlara gülmek yakışır; bu yüzden objektife bakan herkes az ya da çok gülümser. Hiçbir hayvan gülmediği için belki de bu, insanların kendilerini yüceltmeleri anlamına geliyordur; gülmek bu yüzden seviliyordur.”

Arka Kapaktan;

2014 yılı Aralık ayının son günleri… Yedi yıldızlı Konstantiniyye Oteli'nin açılış günü ve erken bir yılbaşı kutlaması… İstanbul'un seçkin, kalburüstü simaları, Sultanahmet'teki eski Bizans sarayının kalıntıları üzerine yapılan otelde bir araya geliyor. Aralarında kimler yok ki? Politikacılar, belediye başkanları, Amerikan büyük elçisi, Fener Rum patriği, ünlü gazeteciler, gazete patronları, televizyon "yıldızlar"ı, eski ve yeni zenginler, büyük iş adamları…

İstanbul'un yüzlerce yıldır yeraltında yatan ölüleri de davete çağrılmadıkları halde arzı endam etmekte sakınca görmeyip bu cümbüşe dahil oluyorlar. Ve elbette, bir otelin olmazsa olmaz çalışanları, garsonları, komileri, güvenlik görevlileri…

Velhasıl Konstantiniyye Oteli, aslında binlerce yıllık koskoca bir şehir olarak çıkıyor karşımıza. Değişen, dönüşen, ama barındırdığı şiddet nedense aynı kalan bir şehir…