Kinyas ve Kayra okuduğum ilk Hakan Günday romanıydı. Hakkında söyleyebileceğim tek şey var o da değişik olduğu. Adından da anlaşılabileceği gibi iki karakter var romanda. İkisinin de şu anki durumlarına nasıl geldiklerini kendi dillerinden anlatılıyor. Roman, Kinyas ve Kayra, Kayra’nın Yolu ve Kinyas’ın Yolu olmak üzere üç bölümden oluşmakta. Kayra daha acımasız bir karakter gibi yansıtılırken Kinyas’da aslında pek ondan geri kalmıyor. Uyuşturucu kaçakçısı olarak Afrika’ya giden iki kafadarın daha sonra Türkiye’ye dönüşleri ve bir şekilde birbirilerinden ayrılmaları anlatılan romanda şiddet, uyuşturucu, alkol ve sekse bol şekilde yer verilmiş. Romanın ilk bölümü biraz sıkıcı ama daha sonra daha akıcı bir hale geliyor. Olayların bir Kinyas’ın bir de Kayra’nın dilinden anlatıldığı ilk bölümde yazım şeklinin aynı olmasından dolayı zaman zaman hangisinin hikâyesini okuduğumu karıştırdım. Romanda en çok hoşuma giden yazarın kendi kimliği ile Kinyas ve Kayra'nın hayatındaki bir iki güne eşlik etmesiydi sanırım.
Genel olarak çok sevip sevmediğimi bilmiyorum sadece başladığım bir romanı yarım bırakmak gibi bir âdetim olmadığı için bitirdim. Yine de bu tarzı sevenler için keyifle okuyabilecekleri bir roman olduğunu belirtmem doğru olur.
Özellikle ilk bölümde altı çizilebilecek bir sürü cümle vardı, bunlardan bir kaçı;
“Vatan özlemi, yemeklerin lezzetinde, bulunulan ülkenin insanlarına duyulan nefrette gizlidir.” S-75
“Bir kitap. Sadece yazı, cümleler ve noktalama işaretlerinden oluşan kâğıtlar bütünü. Matbaadaki makinelerin yağlarının hala sayfalarında koktuğu bir kitap! Nasıl bir insanı bu kadar etkileyebilir?” S-97
“Hayat= zevk-acı. Sonuç pozitifse yaşamışsındır hayatı. Negatifse ölmüşsündür doğduğun gün. Tabii bir de sıfır ihtimali var. Bu durumda ise zamanın yetmemiştir hayatı anlamaya.” S-421
“İnsanın tek gerçek özgürlüğü yalnızlığıdır.” S-512
yine askerde okuduğum kitaplardan :) hatta uzun süre bitirememiştim ,hep elimdeydi kitap ama dikkatimi tam veremediğim için okuyamıyordum, koğuştakilerde alışmışlardı gelen geçen takılıyordu hala aynı kitabı okuduğumu gördükçe , arkadaşlar sonraki kitaplarımda ''yine kinyas ve kayrayı mı okuyorsun'' şeklinde takılıyorlardı. dediğin gibi değişik bir kitap romana kendini güzel şekilde eklemeside hoşuma gitmişti. merak edip az kitabını da okumuştum değişik bir tarzı var hakan gündayın, hikayede çok uçuk kaçık rastlantılar absürt durumlar olabiliyor arada kalıyorum beğenip beğenmemekle ama bir yerden yakalıyor sanırım diğer kitaplarınıda okumayı planlıyorum.
YanıtlaSil