27 Eylül 2016 Salı

Kibritleri Çok Seven Küçük Kız - Gaetan Soucy


Evet, adına ve kapağına aldanıp sevimli bir kitap okuyacağımı düşünerek aldığım kitaplardan birisi daha beni şaşırtmayı başardı. İnce, incecik ama dolu, ağır ve tereddütlerle okuduğum çok ama çok etkileyici bir kitap. Yazarın hikayeyi küçük bir kızın ağzından anlatıyor olması mı daha etkili kıldı bütün kitabı bilmiyorum ama yer yer kızın saflığına, temizliğine ve esprilerine gülümserken, bazı yerlerde de inanılmaz bir sıkıntı ve rahatsızlık ile okudum bu kitabı. Konusuna çok kısa değineceğim çünkü benim gibi, her sayfada “ne olacak” diye düşünerek okumanızı istiyorum…

“Kardeşimle ben kainatla baş etmek zorunda kaldık, çünkü baba bir sabah, daha gün ağarmadan, ruhunu sessizce teslim etti.”

Diğer insanlardan izole bir şekilde yaşayan ve babaları tarafından okula gitmeden farklı bir eğitim gören iki kardeşin hikayesi, bir sabah babalarının vefat etmesi ile başlıyor. Kardeşler babalarına uygun bir tabut aramak için evden çıkıyor ve dış dünya ile iletişime geçtiklerinde aslında ne kadar farklı yetiştirildiklerini ve nelere maruz kaldıklarını anlıyoruz.


Her sayfada kötü bir şey olmasın diye düşünerek okuduğum ve son sayfalarda artık içimin acıdığı bir kitap oldu benim için. Evet, kitap sevimli ve pembe değil ama maalesef ki yazar hayatta olmayan bir konu da yazmamış, belki de bu kitabı daha etkileyici ve rahatsızlık verici kılıyor. Yazar özellikle bazı kelimeleri bilerek değiştirdiğini yazmış ve bu şekilde muhafaza edilmesini istemiş. Aysel Bora çevirisi ise on numara. 

Hiç yorum yok:

Yorum Gönder