İnanılmaz akıcı bir dile sahip,
neredeyse bir günde bitirebilecek bir roman. Yekta Kopan’ın daha önce iki tane
öykü kitabını okumuş ve sevmiştim, bu kitabında da yine öykülerindeki tadı
aldım diyebilirim. Aile içinde parçalanmışlıkları ve evin büyük kızı
Müzeyyen’in kardeşi Çiğdem’in doğumu ile yaşadığı itilmişlik, geri planda
kalmışlık hissini anlatan bu kitabı okumak lezzetliydi. Müzeyyen ve Çiğdem’in
yıllar sonra babasının rahatsızlığı sebebiyle babaanne evine dönmesi ve iki
kardeşin aslında aralarında bir fark olmaması çok etkileyiciydi. Müzeyyen’in
karakterini daha erkeksi buldum, Çiğdem ise daha feminen yansıtılmaya
çalışılmıştı, ancak biraz daha uzun tutularak karakterlere daha da ayrıntı
eklenebileceğini düşünüyorum. Ayrıca, yazarın ara ara yaptığı göndermeleri ise
çok sevdiğimi de iletmek isterim.
Arka Kapaktan;
Müzeyyen. Annesinin kuzusu.
Babaannesinin biriciği. Babasının... Sa-hi ben babamın neyiydim? Bütün bu
hikâyenin içinde benim rolüm neydi, diye düşündüm hep. Benim repliklerimi kim
yazmıştı, mizansenlerimi kim belirlemişti? Sahneye hangi taraftan gireceğime,
uslu kızı oynarken neler giyeceğime, içimdeki kötülüğü kusmaya başladığımda
nelerden soyunacağıma kim karar vermişti? Okuduğum bütün kitaplarda beni bana
anlatacak bir karakter arardım. Dinlediğim radyo oyunlarından, izlediğim
filmlerden bir cümlecik çalmaya çalışırdım. Saatçi Nejat Bey ile ev hanımı
Meral Hanım'ın kızı Müzeyyen'i bana anlatabilecek bir cümle.
Yekta Kopan'ın yeni romanı Aile
Çay Bahçesi'nin, çoğu kadının kendinden izler bulacağı unutulmaz bir kahramanı
var: Müzeyyen... Aile yaşamının gizli şiddetine başkaldıran, kardeşinin
doğumuyla kendi varlığının silinmeye başladığını hisseden bir kadın... Kopan'ın
romanı, güçlü, okuru kıskaca alan bir anlatımla sarsıcı bir finale uzanıyor.
Aile Cay Bahcesi benim ilk Yekta Kopan kitabimdir... Baska kitaplarini da merak ediyorum tavsiye edecegin baska bir kitabi var mi? Blogunu begendim. Kitap dostlari kazanmak istiyorum. Takibe aldim sizi... :)
YanıtlaSil