Erken Kaybedenler - Emrah Serbes

Yine bir #afilifilintalar yazarlarından birisini okudum ve bu adamların beni hayal kırıklığına uğratmayacaklarına kesin karar verdim. Erken Kaybedenler kitabını sipariş verdiğimde acıklı, duygusal öyküler okuyacağımı düşünmüştüm… Her ne kadar duygusal öyküler okumuş olsam da aralardaki ironilere gözlerimden yaşlar gelerek güldüğümü ve bu kitabın bitmesini istemediğimi itiraf etmek zorundayım. Yaşları 5 ile ergenlik arası değişen erkek çocuklarının mahalle ortamları, aileleri ve kızlarla olan ilişkilerinin bu kadar yalın ve komik bir dille anlatıldığı başka bir kitap okumadım diyebilirim. Sayın Emrah Serbes’e bir notum var, ne olur bu öykülere devam edin, okumak çok keyifliydi…

Altını çizdiklerim;

“Bir derviş ya da manyakoğlumanyağın teki değilseniz olayları küçültmeden ya da büyütmeden, oldukları gibi kabul ederek yaşayamazsınız.” S- 8

“Bir gün öleceksin ama hayat devam edecek.” S- 65

“Unutmanın acısı, ayrılığın acısından farklı. Ayrılık hüzne yakın, unutmak kasvete. yani birini er geç unutmaya mahkûm olduğunu bilmenin kasvetinden bahsediyorum. Birini yavaş yavaş unuttuğunun bilincine vardığın anların sıkıntısından bahsediyorum. o kişinin parça parça silinip alakasız hatıraların arasına karışmasından bahsediyorum. Belki de neden bahsettiğimi bilmiyorum, sadece üzülüyorum, vasıfsız keder." S- 77

“Sonradan görme ne demek?

-Birini görürsün, ertesi gün bir daha görürsen, buna sonradan görme denir.

- Hayır. Bir olay olur, herkes görür, sen geç gelip sonunu görürsen, buna sonradan görme denir” S- 74

“Okudukların yaşadıklarını değiştirir, değiştirmese bile farklı bir gözle görmeni sağlar.” S- 123

Arka Kapaktan;

AnKara polisiyeleriyle tanıdığımız Emrah Serbes, bu defa direksiyonu kırıyor ve edebiyatımızda pek de işlenmemiş bir başka meseleye el atıyor. Erkek çocuklarının enerjik, hüzünlü, alengirli dünyasına giriyoruz..