Ve Dağlar Yankılandı - Khaled Hosseini

Khaled Hosseini’nin daha önce yazdığı Uçurtma Avcısı ve Bin Muhteşem Güneş romanlarını okumuş ve çok beğenmiştim. Bu romanının da yayınlandığını duyduğumda çok sevinmiştim. Ancak maalesef özellikle Uçurtma Avcısı’ndan aldığım tadı alamadım. Sanırım yazar ilk romanı ile çitayı çok yükseltti, bu yüzden okuyucu olarak bizlerin de beklentileri çok yüksek oluyor.

Kitap, evlatlık verilen bir kız çocuğunun hikayesini baz alsa da, bu ailenin hayatına giren çıkan insanların hikayelerinden de toparlanarak devam ediyor. Daha çok küçük günlüklerin birleştirilmesi gibi hissetim ben. Diğer kitaplarda olduğu gibi bir ajitasyon bu kitapta bulamadım, benim yazardan beklentilerimden birisi olan bizi derinden etkileyecek olaylar yoktu. Hikaye değişik ve güzeldi ama maalesef ki ben önceki Hosseini romanlarında hissettiklerimi bu romanda hissedemedim.

Altını çizdiklerim;

“İyi şeylerin hiçbiri bedava değildi. Sevgi bile. Her şeyin bedelini ödüyordun. Ve eğer yoksulsan, elindeki tek nakit, kahır çekmekti.” S- 24

“Bir öykü giden bir trene benzer: ona nereden binersen bin, er ya da geç hedefine varırsın.” S- 75

“Bir başkasının yüreğini, yüreğinden geçenleri yargılarken kişi bir miktar da olsa alçakgönüllülükten ve yardımseverlikten nasibini almış olmalı.” S- 110

“Yaşamında bir amaç bul ve ona göre yaşa derler. Ama bazen, ancak yaşayıp bitirdikten sonra yaşamının bir amacı olduğunu fark edersin, bu da genellikle hiç aklında olmayan bir amaçtır.” S- 128

“güzellik gelişigüzel, düşüncesizce dağıtılmış, hakkıyla kazanılmamış, muazzam bir armağandır.” S- 330

“Kültür bir evse, dil de ön kapının ve içerideki bütün odaların anahtarıdır.” S- 365

“Oysa zaman cazibe gibi. Asla senin sandığın kadarına sahip değilsindir.” S-386

Arka kapaktan;

Ve Dağlar Yankılandı, bizi biz yapan değerler üzerine düşündüren, ustalıkla yazıldığını her bölümde yeniden kanıtlayan, büyüleyici bir roman.