Alper Kamu- Cehennem Çiçeği - Alper Canıgüz

Yine Alper Canıgüz’ün zekice kurgusu ve Alper Kamu macerası okudum.. Bütün Alper Canıgüz kitaplarını bitirmenin de keyfi ile en beğendiğimin Cehennem Çiçeği olduğunu söyleyebilirim. Alper Kamu bu sefer de apartmanına yeni taşınan bir ailenin özürlü çocuğunun ölümünün arkasındaki sırları ortaya çıkarmaya çalışıyor. Tabi ki kendi yöntemleriyle. Bu sefer biraz daha olgun, daha büyük gibi davransa da o hala 5 yaşında ve inanılmaz zeki. Bence hikayenin beş yaşında bir çocuktan anlatılması olayları daha da eğlenceli bir hale getiriyor. Alper Canıgüz’ün her romanında sözü geçen karakterler de öyle ya da böyle bu kitapta da karşıma çıktı ve gülümsetti beni.

Özetle, kurgusuna bayıldığım, bir sürü cümlenin altını çizdiğim absürt bir roman okudum, önce birinci kitap olan Oğullar ve Rencide Ruhlar’ın okunması şartı ile tavsiye ederim.

Altını çizdiklerim;

 

“Açlık böyledir işte, en miskinini bile harekete geçirir.” S- 31

“Mutsuzluklarını kanıksamışlardı ve daha büyük bir şeyin peşinde koşmak akıllarından bile geçmiyordu. “ S- 51

 

“Bir çocuğa, anne babasını ağlarken görmekten daha fazla koyan pek az şey vardır dünyada.” S- 78

“Aşk da Tanrı’da ölümsüzdür.” S- 79

“Ben aşkı hayattan çok ölüme benzetirim… ve insan bir kere ölür.” S- 140

“Adaleti bu dünyada arayan yalnızca belasını bulur.” S- 155

 

Arka Kapaktan;

 

Dünyanın en küçük dedektifi geri döndü. Alper kamu 9 yıl sonra, hala 5 yaşında…

Alper Canıgüz’ün eşsiz kahramanı Alper Kamu’yla birlikte her türlü şiddetin hüküm sürdüğü bir atmosferde, kırık hayatların, küllenmiş aşkların ve daha nice esrarın peşinde kara mizahla yüklü yeni bir yolculuğa çıkıyoruz.